" ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အေဟာင္းဆိုင္ "

အသက္ေတြ ရလာတဲ့အခါ က်ရင္ အဲဒီ ေျမနီလမ္းေလးက မင္းရင္ခြင္ထဲ ရဲရင့္ဦးမွာလား . . . . တိမ္တစ္မွ်င္ ေနတစ္စ နဲ႔ ယွက္ဖြဲ႕ခဲ့ေသာ အနမ္းသည္သာ ကဗ်ာပါကြယ္။ မင္းအၿပံဳးေတြ တေရးႏိုးတိုင္းမွာ .. မနက္ခင္းေတြ ႏွင္းနဲ႔ လင္းတယ္ ၊ ေရႊအိုေရာင္ ၀တ္မႈံေတြထဲ အိပ္တန္း၀င္ႀကိဳးၾကာေတြ လင္းတယ္ ၊ ငါ့ရင္မွာ အရင္တုန္းက သုံးႏွစ္စာ အလြမ္းေတြနဲ႔ လင္းတယ္ ။ အေတာင္ပံမေပါက္ႏိုင္စြမ္းခဲ့ေပမယ့္ လူလားေျမာက္ၿပီးတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ ... အရင္က ေလထဲမွာ ရွိခဲ့ရင္ . . . . တစ္ခ်ိန္က တို႔ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ ေအးစက္သြားမလား . . . . ရွိပါေစေတာ့ ... ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ... တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ႏွင္းေတြ ေ၀တယ္လို႔ ေျပာၾကရင္ သမားရိုးက်က် ေပ်ာ္၀င္စီးဆင္းခဲ့တဲ့ နာရီအေဟာင္းမ်ားစြာ .. ေပက်ံခဲ့ၿပီးေၾကာင္း . . . ဆင္ျခင္ပါကြယ္ . . . ။ ငါတို႔ အတူ မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ အဲဒီပုံျပင္မ်ားထဲ .. အရြယ္ေတြ ေညာင္းသြားရင္းက ဘ၀ထဲမွာ ေခါင္းေလာင္း တစ္ခါတစ္ခါ ထိုးတိုင္း ... ဒီ ေဆာင္းေတးသြားေတြ .. ႏွင္းနဲ႔ စို ပ်ဳိမ်စ္ ခ်ဳိျမ ဆဲေပါ့ ... ။