အျပင္းစား ေႏြအိမ္မက္

စိတ္ရိုင္း နဲ႔ အတိတ္ရိုင္း
က်ရွံဳးသြား သူရဲေကာင္းအိပ္မက္
စစ္တုရင္ မကစားဖူးတဲ့ နယ္ရုပ္
ပြဲျပီးမွ ထိုးေကၽြးခံရမွန္း သိခဲ့တယ္
ငါမသိတဲ့ ငါ့ကံႀကမၼာက
မင္းလက္ထဲက ၀ွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္တဲ့လား ။

ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ စမ္းမိတိုင္း
အတိတ္ေတြ စီးခ်င္းထိုးေနဆဲ
နာက်င္ျခင္းရနံ႔ေတြ ရွဳိက္မိတိုင္း
အလင္းေပ်ာက္ႀကယ္ဟာ
အသက္ရွဴႀကပ္ခဲ့ရတယ္
ဂ်စ္ပစီတို႔ရဲ႕ အိမ္မက္ဟာ
နဂါးေခ်ာ့ေတးနဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ခံေနရဆဲပဲ ။

လွ်ပ္စီးေတြ တျဖန္းျဖန္းလက္ေနတဲ့
အျပင္းစား ေႏြအိမ္မက္ထဲမွာ
နမ္မီးဆစ္ရဲ႕ အျပံဳးက
သူ႔ အမုန္းထက္ ေႀကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ။

အလွဖုရားမေလးေရ
ေကာင္းကင္းတစ္ခုလံုး တိမ္ေတြညိဳရင္
အလြမ္းရဲ႕ ႀကယ္ေတြငိုေတာ့မယ္
မိုးေတြ ေတးဆိုတဲ့အခါ
နတ္ဆိုးဟာ သူ႕အလြမ္းပုရပိုဒ္မွာ
ေႀကကြဲျခင္း ဗံုသံကို တီးခတ္လိမ့္မယ္ ။

တိမ္ျပာေတြ မီးေတာက္ခဲ့တဲ့
ငါ့ကဗ်ာျမိဳ႕ရိုးမွာ
ခုႏွစ္စဥ္ႀကယ္္ အိပ္မက္ေတြ
ဖဲတစ္ခ်ပ္လို လြယ္လြယ္
အေမွာက္ ခံလိုက္ရျပီပဲ
ျဖစ္ခဲ့သမွ် အားလံုးအတြက္
ငါေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္ ။

အလြမ္းမရွိတဲ့ ကမာၻမွာ
လမမိုက္ေသးဘူးဆိုရင္ . . . .
တခါေလာက္ေတာ့
ငါ့သမိုင္းေတြ ခမ္းနားခ်င္ေသးပါရဲ႕ကြာ ။